اصطلاح «کاردستی» به مهارتی اشاره دارد که معمولاً در شاخه‌های هنرهای تزئینی (مانند سرامیک)، یا در یک عمل هنری مرتبط (مثلاً توری‌سازی) به کار می‌رود یکی از ویژگی‌های کلیدی صنایع دستی چوبی این است که به جای مهارت با ماشین، درجه بالایی از هنر دستی از این رو اصطلاح محاوره‌ای «صنایع دستی» است.
برخی از صنایع دستی که توسط هنرمندانی که به تنهایی کار می کنند انجام می شود، گاهی اوقات با اصطلاح مبهم «کاردستی استودیویی» نامیده می شود فلز کاری، تراش چوب، دمیدن شیشه و هنر شیشه نمونه هایی از « صنایع دستی چوبی سنتی » هستند، مانند سفالگری – به ویژه جنبش سفالگری استودیویی که برنارد لیچ در بریتانیا نمونه آن را نشان داد.
از دوران رنسانس، زمانی که وضعیت نقاشان و مجسمه سازان (که قبلاً به عنوان صنعتگر شناخته می شدند) به “هنرمند” ارتقا یافت، اصطلاح “صنایع دستی” به عنوان یک فعالیت خلاقانه کمتر به “هنرها” طبقه بندی شد.
چرا؟ زیرا فرضاً یک صنعتگر می‌تواند چیزی را که قرار است خلق کند، پیش‌بینی کند، در حالی که یک هنرمند تا زمانی که آن را خلق نکرده باشد، نمی‌تواند چیزی را که قرار است خلق کند، پیش‌بینی کند.
با این حال، در عمل، مرز بین «هنر» و «صنعت» اغلب آنقدر ظریف است که بی‌معنی است به عنوان مثال، یک سرامیکیست بعید است که بتواند پیش بینی کند که یک لعاب خاص چه تأثیری بر قطعه مجسمه سفالی در حال تولید دارد (همچنین به هنرهای تجسمی و هنرهای زیبا مراجعه کنید.)
ریشه شناسی و معانی متمایز اصطلاحاتی مانند “هنرها” و “صنایع دستی شمال ” با گسترش حوزه های نزدیک مانند “هنرهای تزئینی” و “هنرهای کاربردی” پیچیده تر و گیج می شود.
«هنر تزئینی» به طور سنتی شامل آثار زینتی و کاربردی در سرامیک، شیشه، فلز، چوب و منسوجات است این اصطلاح شامل سفال، مبلمان، اثاثیه، طراحی داخلی و معماری است و توسط منتقدان هنری برای تمایز این مناطق از “هنرهای زیبا” مانند طراحی، نقاشی و مجسمه سازی استفاده می شود: “هنرهای زیبا” صرفاً به دلایل زیبایی شناختی ایجاد شده است.
«هنر کاربردی» زمینه‌هایی از فعالیت‌های خلاقانه را توصیف می‌کند که طراحی و زیبایی‌شناسی را برای اشیاء سودمند استفاده روزمره اعمال می‌کند.
این شامل فعالیت هایی مانند معماری، طراحی داخلی، طراحی گرافیک، طراحی مد، طراحی صنعتی یا تجاری، هنر تزئینی و هنرهای کاربردی به عنوان هنرهای کاربردی در نظر گرفته می شود نمونه اش ملیله بایو است.
همانطور که می بینید، همپوشانی قابل توجهی بین سه حوزه وجود دارد: تزئینی، هنرهای کاربردی، و صنایع دستی طلاکوب، و (در عمل) بین اقلام منحصر به فرد دستکاری شده و مجسمه سازی هنرهای زیبا.
- منابع:
- تبلیغات:
