در دو دهه آخر قرن نوزدهم، گوشواره زنانه جدید از مد افتادند، تا حدی به این دلیل که با یقه‌های لباس بلند و بلوز جدید مد روز، و با گردنبندهای پیچیده «یقه سگ» که برای عصر استفاده می‌شد، که تقریباً به طور کامل استفاده می‌شد، ناسازگار بود.
گردن را پوشاند گوشواره‌های کوچک تک سنگی و خوشه‌ای که یا محکم به سیم گوش نصب می‌شدند یا به‌عنوان آویز برای حرکت و جذب نور نصب می‌شدند، رایج‌ترین سبکی بودند که در اوایل قرن بیستم استفاده می‌شدند.
شیک‌ترین گوشواره‌ها، گوشواره‌های الماس بودند که پس از افتتاح مزارع الماس آفریقای جنوبی در اواخر دهه 1860، بیشتر در دسترس قرار گرفتند ماشین‌های برش جدید و تنظیمات پنجه باز، که هر دو میزان نور بازتاب شده توسط الماس را افزایش می‌دهند و گوشواره‌های یک نفره را جذاب‌تر می‌کنند، در دهه 1870 ساخته شدند.
برای جلوگیری از گم شدن گوشواره طلا ارزشمند، گیره هایی برای محکم کردن قسمت پایین سیم های گوش اضافه شده است نوآوری دیگری که برای اولین بار در سال 1878 به ثبت رسید، پوشش گوشواره بود، یک کره لولایی کوچک از طلا، که گاهی اوقات با مینای سیاه تزئین شده بود، که می‌توان آن را روی یک گوشواره الماس کوبید تا از گم شدن یا سرقت آن محافظت کند.
در پایان قرن، گوش‌های الماسی (که پیچ نیز نامیده می‌شود)، با یک پایه رزوه‌ای که از گوش عبور می‌کرد و به‌وسیله مهره‌ای که روی میله پیچ شده بود، به طور ایمن نگه داشته می‌شد.
قرن بیستم
در سال 1900، با کاهش اندازه و اهمیت گوشواره ها، بسیاری از زنان به طور کلی از پوشیدن آن دست کشیدند برخی از مفسران سوراخ کردن گوش را وحشیانه محکوم کردند و زنانی که گوش های خود را سوراخ می کردند “سریع” یا کاملاً محترم شمرده می شدند.
(در ایالات متحده، برخی از واکنش‌ها به گوش‌های سوراخ شده ممکن است ناشی از تمایل آمریکایی‌های «بومی» برای متمایز کردن خود از تعداد زیادی از زنان مهاجر، تقریباً همگی با گوش‌های سوراخ‌شده، باشد که در آن زمان از اروپا می‌آمدند ) علیرغم تصویر منفی پیرسینگ، گوشواره‌های پیچی کوچک همچنان استفاده می‌شدند و اتصالات پیچی جدید که می‌توانستند روی لاله‌های گوش سوراخ نشده محکم شوند، برای کسانی که نمی‌خواستند گوش‌هایشان را سوراخ کنند در دسترس بود.
در حدود سال 1908، گوشواره های آویز احیا شدند، اما با قطره های سبک و مفصلی از سنگ های کوچکتر به جای قطره های تک سنگی الماس، مروارید و سنگ هایی که با رنگ لباس همخوانی داشتند، محبوب ترین مواد بودند.
احیای گوشواره زنانه سبک تا دهه 1910 ادامه یافت، که به طور قابل توجهی با پذیرش رو به رشد جواهرات لباس کمک کرد اکنون می‌توان جواهرات را به‌دلیل ارزش تزئینی و نه ارزش ذاتی‌اش انتخاب کرد و زنان می‌توانستند جفت گوشواره‌های زیادی برای ست کردن با لباس‌های خاص داشته باشند.
افزایش زیورآلات نیز باعث شد که سوراخ کردن گوش کمتر ضروری باشد، زیرا زنان کمتر نگران گم کردن گوشواره طلا اصفهان قیمت بودند.
(بسیاری از زنان، همانطور که هنوز در اوایل دهه 2000 صادق بود، واکنش‌های نامطلوبی به فلزات ارزان‌تر مورد استفاده در جواهرات لباس نشان دادند، که باعث می‌شد گوشواره‌های سوراخ‌دار کمتر کاربردی به نظر برسند) مد شرقی و عجیب و غریب با الهام از Paul Poiret و Ballets Russes.
در گردنبندهای مهره‌ای و گوشواره‌های بلند از کهربا چینی، یشم، جت سیاه و قرمز (شیشه) و لاک‌پشت حکاکی شده منعکس شد مدهای احیای امپراتوری همچنین الهام‌بخش احیای سبک‌ها و مواد جواهرات قرن نوزدهمی، از جمله استیل برش‌خورده و کامئو بود.
- منابع:
- تبلیغات:
